හිමිදිරියෙ පිණි බිම සිඹින විට
ගතට සිහිලක් දැනෙන මොහොතක
ඔබෙ දෑසෙ තෙත මටත් දැනුණා
සුළඟෙ දැවටී එන්න හිතුණා..
දැවෙන ගිනි හිරු නැගුණු දහවල
විඩා දෙන හැම වරක් ගානෙම
ඔබේ දෑතේ සිසිල දැනුණා
මුව පිපී ඔබ හිතේ ඇදුණා...
අඩ අදුර ආ කලට ගොම්මන
පාළු තනිකම හිතට ආ සද
නුඹෙ හඩම මා සවණ පැතුවා
අදුර මැද්දෙන් එන්න හිතුණා...
පිච්ච කැකුළක සුවද හවහට
හිත සිඹින හැම වරක් පාසා
නුඹෙ හාදුවෙ සුවද දැනුණා
ඔබ සොයාගෙන එන්න හිතුණා..
සද නැගුණු කල ඈත අහසට
නැවුම් හීතල වත තෙමද්දී
නුඹෙ උණුහුම හිතම හෙව්වා
සද එළියෙ දැවටෙන්න හිතුණා
ලොවම නින්දේ ගිලී උන් රැය
මමම පමණක් නිදි නොවිදි සද
ඔය තුරුලෙ සුව වතට දැනුණා
මිහිරි හීනෙක පාට දුටුවා...
No comments:
Post a Comment