ඉවසගනු බැරි සොවින් හදවත්
තෙරපිලා උන් අදුරු දවසක
හිතේ කළුවර හැගුම් දරමින්
අපි දෙදෙන දෙතැනකට වී හිද
සුසුම් දහසක් අතර දැවෙමින්
දෙසිත සනහාගන්න බැරිවම
එදා අහසේ ඔබත් දුටුවේ
මමත් දුටු ඒ අදුරු සදමද.....
No comments:
Post a Comment