රත් පාට හැන්දෑවෙ ලා රස්නෙ හරි මුදුයි
සුදු පාට මීදුමේ සිසිලසට වත තෙමෙයි
විදින මේ හැම සුවම අතර ඔබ මතක් වෙයි
ඔබ නැතිව හිදින්නට කොහොමටත් බැරි හැඩයි
හමු වෙලා දොඩන්නට හිත හැගුම් බොහෝමයිළගට ළං වූ කලට හිත දෙකම හරි ගොළුයි
ඔබේ නෙත් අතරෙ මා හිදින වග මට පෙනෙයි
ඔය මුහුණ නොදැක මට හිදින්නට බැරි හැඩයි...
ජිවිතේ සදහටම හීනයක් වග හැගෙයි
නෙතු පියන් මෑත් කර බැලූ විට ඔබ පෙනෙයි
නෙත් වසා හිදිද්දිත් ඔය රුවම මැවී යයි
නුඹෙ නමට උපන් මගෙ ආදරය අනන්තයි..
No comments:
Post a Comment